Gurbetcilerimizin Aile Arabası Ford Transit

9 Ağustos 1965’te Ford, İngiltere’nin Langley kentinde yeni bir ticari aracın üretimine başladı. Ford Transit, Alman Taunus Transit’in ve İngiliz Thames 400 E’nin yerini aldı. Elli yıl içinde Ford’un müşterisi ticari araç sektörünün önemli bir dayanağı haline geldi. Başarının temeli inkar edilemez bir şekilde ilk nesil tarafından atılmıştır.

Yeni Ford Transit, ön paneldeki baskılı devre kartı, isteğe bağlı direksiyon kilidi, yan yükleme kapısı ve emniyet kemeri montaj noktaları gibi yeniliklerle doluydu. Piyasaya sürülmesinden kısa bir süre sonra halojen farlar, iç lastiksiz lastikler ve ağırlık tasarrufu sağlayan yaprak yaylar gibi başka yenilikler de tanıtıldı. Transit, iki arka kapı veya bir bagaj kapısıyla ve kabin için normal kapılarla veya sürgülü kapılarla donatılabilir. Yıllar geçtikçe kullanım yelpazesi ve üstyapı çeşitleri genişletildi. Uzun dingil mesafeli transitler kullanıma sunuldu ve yükleme kapasitelerinin çeşitliliği de arttı. Bu, 1976 yılında 3.250 kilo taşıma kapasitesine sahip varyantın piyasaya sürülmesine yol açtı. Bu etkileyici güç, diğer şeylerin yanı sıra, inşaatın ilk yıllarında da kullanılabilen karakteristik çift pnömatik lastiklerle destekleniyordu.

İlk Ford Transit’in geliştirilmesine İngiltere öncülük etti. Güvenilirlik testi için Ford Boreham test pisti kullanıldı. Ancak bu pist yüksek hızlı testler için tasarlanmamıştı. Bu nedenle bu test çalışması kamuya açık yollarda gerçekleştirildi. Test programının son ayları, Britanya’da 70 km/s hız sınırı getirilmeden hemen önce gerçekleşti. Yerel polis, araçların geceleri en yüksek hızda test edildiği test çalışmalarına sık sık tanık oldu. Ford mühendisleri, ne yaptıklarını öğrenmek isteyen polis tarafından düzenli olarak kenara çekiliyordu.

Ford doğal olarak güç kaynaklarının uygulanması için kendi bünyesinde alışveriş yaptı. Avrupa ana karasında, alıcı başlangıçta Köln tipi birkaç V4 motor arasından seçim yapabiliyordu. Silindir kapasiteleri 1,3 ila 1,7 litre arasında değişiyordu. 2.0’lerden itibaren 2,4 litrelik Essex versiyonu piyasaya çıktı ve artık başarılı olan ticari aracın ön kısmı da Perkins’in 1974 litrelik dizel motoruyla donatılabiliyordu. Büyük Britanya’da bu dizelin yerini 3.0 yılında “York” dizel aldı. İngiliz müşteri aynı zamanda Ford Transit’in ilk neslinin önüne 6 VXNUMX Essex güç kaynağı da taktırabilir. Dizel versiyonları ve en güçlü benzinli güç kaynağı daha büyük bir burun içerisine yerleştirilmişti.